چقدر باید برای کوهنوردی تناسب داشته باشیم

اگر می خواهید با موفقیت به قله صعود کنید و از ماجراجویی لذت ببرید، به خصوص در کوه های سخت تر، این آمادگی ذهنی حیاتی است.

آمادگی جسمانی به آمادگی قلبی و عضلانی مورد نیاز برای صعود به یک کوه اشاره دارد، در حالی که مهارت های فنی به توانایی استفاده از تجهیزات خاص در مسیرهای دشوار اشاره دارد.ظرفیت ذهنی به توانایی ایجاد انگیزه و فشار بر خود از سختی های موجود اشاره دارد.

اگر تناسب اندام و توانایی های خود را از این طریق بسازید، بدن شما با نوع ورزش سازگار می شود، ماهیچه های مناسب می سازد و آنها را برای کار با هم به روش صحیح آموزش می دهد.

طول سفر نیز بر خستگی طولانی مدت شما تأثیر می گذارد. دو روز متوالی کوهنوردی برای بدن شما بسیار سخت تر از دو کوه پیمایی غیرمتوالی در یک مسیر است.در اینجا، به استقامت و کمی قدرت ذهنی نیاز دارید، به خصوص اگر قبل از شروع ورزش، سطح آمادگی خود را دست کم گرفته باشید.برای صعودهای سطح ورودی، به مهارت های فنی نیاز نخواهید داشت.این مهم است که بدن شما با ورزش هایی که در هنگام بالا رفتن از کوه انجام می دهید، سازگار باشد. برای اینکه خود را برای کوهنوردی شرطی کنید، باید تمرین کنید.

برای اینکه بدن خود را به بهترین شکل برای موفقیت به آماده کنید، باید برای صعود در ارتفاعات خود را سازگار کنید. مانترا می گوید: «بالا بروید، کم بخوابید»، بنابراین در طول روز به ارتفاع بالاتری بروید و به کمپ در ارتفاع کمی پایین تر بازگردید.

تغییر دادن تمرینات به ماهیچه های شما می آموزد که به روش های مختلف کار کنند و قدرت و استقامت شما را برای تناسب اندام کامل افزایش می دهد.اشتباه رایجی که من می بینم این است که بعضی از ورزشکاران فکر می کنند که چون می توانند همه وزنه ها را به راحتی بزنند پس کوهنوردی برای آنها ورزش راحتی است این طرز فکر کاملا اشتباه است.من خودم خیلی وقت پیش این اشتباه را کردم. شما به سرعت متوجه خواهید شد که استقامتی که بدن شما برای مهارت در کوهستان باید به دست آورد، بر خلاف اکثر تمرینات در باشگاه معمولی شما است.

همچنین کاردیوی خود را با چیزی مانند بالا رفتن از پله یا پیاده روی در زمین های شیب دار ترکیب کنید. از آنجایی که بالا رفتن از کوه مستلزم بالا رفتن است (دوباره موارد بدیهی را بیان می کنیم)، شما می خواهید بدن شما هم از نظر استقامت و هم از نظر قدرت برای این کار آماده باشد.

به خاطر داشته باشید که لازم نیست بتوانید پرس نیمکتی را با یک تن فشار دهید، اما باید بتوانید با وزنه سنگین روی کمرتان به صورت عمودی حرکت کنید. تمرین خود را طوری تنظیم کنید که قدرت و استقامت را متعادل کند.

بسته ای را با خود حمل کنید که وزن آن تقریباً برابر با همان وزنی است که قصد دارید در سفر کوهنوردی خود داشته باشید، زیرا این به شما کمک می کند تا بدن شما را با وزنی که حمل می کنید آماده کنید و راحت ترین راه را برای حمل کوله خود پیدا کنید.

همچنین، با پوشیدن وسایلی که احتمالاً با خود می برید، تمرین کنید. آشنایی با وسایل خود باعث می شود که به جای ابزاری که در دست شما باشد، گسترش دهنده شما باشد. هنگامی که با موقعیت های سخت در یک کوه مواجه می شوید این عالی است.برای تغییر کمی چیزها، می توانید دویدن در مسیر، دوچرخه سواری در کوهستان، شنا یا را نیز انجام دهید. هنوز هم می‌توانید در فضای باز باشید و این فعالیت احتمالاً زمان کمتری نسبت به یک پیاده‌روی روزانه واقعی دارد.

هر چه بالاتر می روید، هوا رقیق تر می شود و عملکرد شما بدتر می شود. بهترین راه برای آمادگی در برابر اثرات ارتفاع، تمرین در مکان های مرتفع است.اگر قصد دارید در ارتفاعات شدید پیاده روی کنید، توصیه می شود حداقل در ارتفاع بالا تمرین کنید. متأسفانه تمرین در ارتفاعات کم یا متوسط کمک چندانی به شما در این زمینه نخواهد کرد.از طریق تمرینات استقامتی به بدن خود بیاموزید که از اکسیژن به طور موثرتری استفاده کند. این کار عملکرد شما را در ارتفاعات بالاتر که اکسیژن کمتری در دسترس است افزایش می دهد.

صعودهای خود را به گونه ای انتخاب کنید که در هر سفر یک مهارت جدید یاد بگیرید و به آن مسلط شوید، منحنی یادگیری شیب کمتری داشته باشد و به شما آرامش دهد که واقعاً می دانید چه کاری انجام می دهید.یادگیری استفاده از بسیاری از وسایل جدید به طور همزمان می تواند باعث سردرگمی شما شود و در شرایط بالقوه خطرناک احساس ناامنی کنید. این ایده آل نیست و تجربیات بدی مانند این می تواند کوهنوردان را برای همیشه از این ورزش کنار بگذارد.

هر چه کوه سنگین تر باشد، آن بخش ها کوچکتر خواهند بود. در کوهی مانند اورست، به معنای واقعی کلمه روی برداشتن گام بعدی تمرکز خواهید کرد، زیرا شرایط آنقدر سخت است.

نکته کلیدی در اینجا این است که در مورد توانایی ها و محدودیت های فعلی خود با خود صادق باشید. اجازه ندهید غرور باعث شود از توانایی‌هایتان تجاوز کنید.

در نهایت، شما هرگز آموزش کوهنوردی را «تمام» نخواهید داشت. همه همیشه می توانند پیشرفت کنند. کوهنوردی تنها راهی برای به چالش کشیدن خود، یادگیری و تکامل است. این را به خاطر بسپارید، از جاده لذت ببرید نه از مقصد. 

مرجع: Felix Enocksson