پیازچال، قله‌ای واقع در خط‌الرأس توچال به دارآباد و از شمال به درۀ ایگل، از جنوب به درۀ یوردخللر و درۀ بزرگ پس‌قلعه، از شرق به قلۀ لزون غربی، و از غرب به قلۀ چهارپالون منتهی می‌گردد.
قلۀ پیازچال در میان کوهنوردان، هدف ارزشمندی جهت صعود به شمار نمی‌رود، اما بیشتر کسانی که از سمت شرق به توچال نزدیک می‌شوند، از آن صعود می‌کنند. دو طرف شمالی و جنوبی این قله شیب بسیار تندی دارد که به دره‌هایی عمیق منتهی می‌گردد. این دره‌ها در زمستان مملو از برفهایی است که باد در آنها انباشته است.
این قله ازآن‌رو پیازچال خوانده می‌شود که در تابستانها در پیرامون آن، گیاهی به نام سیرک که شبیه پیاز یا سیر کوچک است، به فراوانی می‌روید. این قله و همچنین خط‌الرأس شرقی توچال از بیشتر نقاط شهر تهران، مانند دیواری بلند دیده می‌شود. بهترین مسیر دسترسی به این قله از طریق خط‌الرأس شرقی توچال است که از منطقۀ منظریه در تهران آغاز می‌شود، و پس از گذر از اردوگاه کلکچال و رسیدن به گردنۀ سرلو، به سمت درۀ پیازچال در شرق تغییر جهت داده و با گذر از گردنه و ادامۀ مسیر به طرف شمال و رسیدن به خط‌الرأس، در جهت غرب می‌رود تا به این قله می‌رسد.
پیازچال از جاهای دیدنی تهران و دره‌ای مرتفع در ارتفاعات البرز جنوبی مشرف به شهر است که از یال انتهایی مسیر کوهنوردی کلکچال تا قله‌های دوقلوی آن و تا انتهای دره دارآباد و دو چشمه جاری کشیده شده است. این دره تقریبا در تمام سال سرسبز است.
دره ی پیازچال از مسیر انتهایی مسیر کوهنوردی کلکچال تا قله های دوقلوی آن و تا انتهای دره ی دارآباد و دو چشمه ی جاری کشیده شده است. شاید برایتان جالب باشد تا بدانید که این دره تقریبا در تمامی ایام سال و حتی در فصل زمستان هم به نوعی سرسبز می باشد و از جمله مناطق چهارفصل تهران محسوب می شود.
پیازچال در واقع یکی از بهترین مقاصد برای طبیعت گردی و نفس تازه کردن و زدودن غبار خستگی یک هفته ی کاری و پر تلاش در این هوای سرد و حال و هوای دل انگیز و طبیعت چهارفصل دره ی پیازچال است.
تهران
البرز جنوبی
1-پارک جمشیدیه- پناهگاه کلکچال- دشت پیازچال
2- دارآباد- قله دارآباد- تیغه های دارآباد- دشت پیازچال
از نظر اطلاعات جغرافیایی و راه پیشرو، جهت دره ی شرقی_ غربی و طول دره در حدود ۳ کیلومتر و ارتفاع آن از سطح دریا در ابتدای دره ۲۷۰۰ متر و در انتها ۳۲۰۰ متر است. اگر می خواهید تا در مسیر درست قرار بگیرید از پارکینگ دارآباد به سمت قله ی دارآباد حرکت کنید.
پس از قله ی سیاه بند با عبور از چند متر از مسیر ریزشی سنگلاخی میان بر، از میان سنگ های موازی به سوی گردنه لو پهنه در ارتفاع ۳۱۸۰ متری سرازیر خواهید شد. پس از رسیدن به این نقطه، مسیرتان را به سوی ارتفاعات غربی هدایت نمایید. سپس از یک مسیر سنگلاخی بالا بروید تا به بند لارکرور در ارتفاع ۳۳۸۰ متری دامنه ی البرز برسید.در اینجا دو راه برای شما وجود دارد، اول صعود سوزنی لارکرور و دیگری عبور از مسیر پایین تر از خط الراس که البته به گفته ی کوهنوردان حرفه ای و افرادی که هر دو مسیر را امتحان کرده اند، مسیر شماره ی ۲ برای شما کم خطر تر است.
پس از عبور به دامنه ی قله اول لزون به ارتفاع ۳۵۴۰ متر خواهید رسید. به این نقطه که برسید، روستای ایگل در سمت راست شما قرار گرفته است. بعد از آن به قله ی پیازچال می رسید.
3524 متر
دره پیازچال
7 کیلومتر
6 ساعت
بستگی به فصل دارد.
بهار و تابستان
همانند سایر قلل رشته کوه های البرز زمستان همراه با باد و کولاک برف و سرازیر شدن بهمن در مناطق دره ای
کوهپیمایی نیمه سنگین دارد که در مسیر های پاکوب با شیب های متغیر انجام می گیرد.
چشمهٔ پیازچال
در مسیر یال که نهایتا به خط الراس قله ختم می شود سه پاکوب از پاکوب اصلی یال جدا می شود که شما را به سمت چپ دره و چشمه درازلش هدایت خواهد کرد. در تقاطع پاکوب دوم لوله آب بزرگی وجود دارد که می توانید آب مورد نیاز خود را بردارید، چرا که تا قله چشمه و آب آشامیدنی دیگری وجود ندارد.
خار، گون ، گلپر ، ریواس ، آویشن کوهی ، شنگه ، پونه و گرز .
کبک، خرگوش، روباه، گرگ، کل ، بزکوهی و گراز.
سایت قله
|
#قله #کوهستان #کوهپیمایی#صعود#کوهنوردی #هواشناسی_کوهستان #هواشناسی#صعود #گردشگری
#کوهستان #زندگی