روستایی با نام اسپرز در دامنه جنوبی آن واقع است و در دامنه شمالی کوه نیز تپه یی وسیع با سه قله بر روی آن به چشم می خورد . تپه رو به دشتی همواردارد که این دشت تا ساحل دریای مازندران ادامه دارد . کوه مورد اشاره در فاصله چند کیلو متری مشرق شهرساری است . نام این کوه در زبان مردم منطقه همان اسـپـرزاست و قریب دویست متر از سطح دریا ارتفاع دارد و ارتفاع آن نسبت به دامنه پایین آن که جاده های قدیم و جدید ساری گرگان از میان آن عبور می کند قریب یکصد و بیست متر است . این کوه رامی توان آخرین ردیف از شاخه کوه های مهم شرقی غربی در ناحیه دانست .
نام اسپرز به واژه سنسکریتspRz انطباقی نزدیک دارد .و باید گفت تلفظ حرف صدا دارR در فونتیک هاروارد کیوتو به حرف مکسور( ر) بسیار نزدیک است. معنای واژه spRz در سنــسکریت بـه معــنای "تماس " و" تماس مستقیم" و" دست یافت" و" نفوذ کردن" است که استنباط معنای راه تماس و راه دستیابی ازاین واژه باستانی یعنی اسپرزمی تواند به حقیقت بسیار نزدیک باشد و موید این مطلب نام چند محل دیگر است که در حوالی این کوه واقع شده اند . یعنی اگر به نام روستا های دیگر در همسایگی این محل توجه کنیم در خواهیم یافت که کوه اسپرز دروازه شمالی ورود به قلمرو مازندران در عهد باستان بوده است .
با مشاهدات محلی و شناخت اقلیمی ازحوزه تجن می توان دریافت که در گذشته های دور و قبل از احداث پل بر روی تجن، راه ورودی از قلمرو ایران به درون مازندران باستان از کجا و چگونه بوده است . بر این اساس می توان گفت راهی که گرگان و دشت ساحلی کناره را به درون حوزه تجن4 هدایت می کرد از بلندی کوه اسپرز می گذشت و از آن جا به مناطق حساس درون مازندران مانند اسپه ورد و ساری و ورند و حتی در ادامه به کومش و دامغان یعنی مرز های جنوبی مازندران می رسید . همانطور که گفته ایم ، عامل تعیین کننده در انتخاب این راه ها، غیر قابل عبور بودن تجن قبل از احداث پل برروی این رود مهم بوده است . همچنین نبود پل بر روی رود های زارم و اسپرز که از سر شاخه های شرقی تجن محسوب می شوند در تعیین این مسیرارتباطی ، نقش تعیین کننده داشته است . نگاه دقیق به موانع و یا عوارض زمین که پوشیده از کوه ها و رودخانه ها و جنگل است راه ها و مسیر های کهن را برای کارشناسان بخصوص با نگاه به مسیر های مالرو قابل تشخیص می باشد.
وجه تسمیه نام کوه اسپروز (نام البرز در ارتباط با مازندران) هم در همین رابطه است چه این نام مرکب است کلمات اوستایی از سپه (سگ) و روز (روذ ، جلوگیری کردن و باز داشتن) یعنی "سرزمینی که سگها و یا ببران (سگان وحشی) از آن حفاظت می کنند".
می دانیم که یونانیان و رومیان (استرابون و والری فلاک و آئلین) مردم سواحل جنوبی خزر یعنی هیرکانیان، کادوسیان- کاسپیان (لفظاً یعنی سگپرستان) و آلبانیان را به صراحت دارای کیش سگپرستی (سگسار، سگ سرور) به شمار آورده اند.
ظاهراً لفظ سگسار هم بر عکس به نوبه خود گاهی با سیستان (سرزمین سکاها یعنی سرزمین مردم پرستنده بزکوهی) مشتبه می شده است: چه در شاهنامه ابیات زیر را در رابطه با سگسار (سگپرستان) و مازندران (سرزمین بهشتی) پیدا می کنیم که گاهی نام شان با هندوستان همردیف می شود.
مازندران- سوادکوه
البرز
درصورت آشنایی با منطقه در قسمت ویرایش اطلاعات این قسمت را تکمیل بفرمایید.
3876 متر
دریاچه شورمست تنها دریاچه طبیعی منطقه سوادکوه است. با حدود چهار ساعت رانندگی از تهران می توانید تجربه بینظیر قایق رانی در دریاچه شورمست و دوچرخه سواری در مسیر جنگلی اطراف دریاچه را داشته باشید.
10 کیلومتر
5 ساعت
درصورت آشنایی با منطقه در قسمت ویرایش اطلاعات این قسمت را تکمیل بفرمایید.
اواخر فصل بهار و تابستان
درصورت آشنایی با منطقه در قسمت ویرایش اطلاعات این قسمت را تکمیل بفرمایید.
درصورت آشنایی با منطقه در قسمت ویرایش اطلاعات این قسمت را تکمیل بفرمایید.
درصورت آشنایی با منطقه در قسمت ویرایش اطلاعات این قسمت را تکمیل بفرمایید.
درصورت آشنایی با منطقه در قسمت ویرایش اطلاعات این قسمت را تکمیل بفرمایید.
گونه¬های مرتعی موجود عبارتند از: کن، جاشیر، تلخه، ریواس، تیغ، کنگر، گون و والک و گونه¬های درختی مانند سماق، گیلاس، گلابی، سیب، توت، گردو، انجیر، زرشک، انجیر وحشی، بید، زبان گنجشک و چنار که به وفور یافت می¬شود.
روباه، کفتار، گرگ، گراز، انواع مار و پرندگانی نظیر کبک، دلیجه، شاهین سانان و انواع گنجشک سانان
سایت قله
|
#قله #کوهستان #کوهپیمایی#صعود#کوهنوردی #هواشناسی_کوهستان #هواشناسی#صعود #گردشگری
#کوهستان #زندگی