توچال نام قلّهای در شمال استان تهران به بلندای ۳٬۹۶۲ متر از سطح دریاست که بخشی از دامنهٔ رشتهکوههای البرز میباشد. دامنهٔ جنوبی توچال در مجاورت شهر تهران و قلّهٔ آن نیز مشرف به این شهر است. این قلّه در جنوب منطقهٔ کوهستانی البرز مرکزی و بر روی خطالرأس شرقی - غربی واقع شده که از سمت شرق به قلّههای لزون غربی، لزون شرقی (پیازچال)، بند لارکرور، سیاهبند، شهربانو کُشَک، چنبرهبند و دارآباد، و از جانب غرب نیز به قلّههای هومند توچال، هومند شاهنشین، شاهنشین، سیوسه چم، بازارک، نودشتک، لوارک، سهسنگ، منار و روستای مورود واقع در ۳۵ کیلومتری جادهٔ چالوس در منطقهٔ پلخواب منتهی میشود. مشهورترین و پُررفتوآمدترین پناهگاهها و جانپناههای توچال از شرق به غرب، بهترتیب عبارتند از: دارآباد (مونگچال)، کلکچال، شروین، شیرپلا، جانپناه قلهٔ توچال (اردلان)، امیری، هتل اوسون، ایستگاه پنجم تله کابین، جانپناه اسپیدکمر و پلنگچال که همگی آنها مشرف به تهران هستند. توچال در تقسیمات کشوری جزء استان تهران و شمال شهر تهران بهعنوان بلندترین ارتفاع نزدیک به تهران است. موقعیت جغرافیایی رشتهکوه توچال در شمال تهران واقع شدهاست. این رشتهکوه از جنوب به شهر تهران و از شمال به روستاهای آهار، شکراب و شهرستانک مشرف است. ایستگاه هفتم تلهکابین توچال تلهکابین توچال دارای سه خط اصلی و سه خط تلهسییژ و یک خط تلهاسکی میباشد. درازای سه خط اصلی این تلهکابین، رویهمرفته نزدیک به ۷٬۵۰۰ متر است که یکی از طولانیترین خطوط تلهکابین پیوسته در میان تلهکابینهای نصبشده در جهان بهشمار میرود. ایستگاه اول این تلهکابین در ارتفاع ۲٬۰۰۰ متری از سطح دریا، ایستگاه دوم در ارتفاع ۲٬۳۰۰ متری از سطح دریا، ایستگاه پنجم در ارتفاع ۳٬۰۰۰ متری از سطح دریا و ایستگاه هفتم نیز در ارتفاع ۳٬۷۰۰ متری از سطح دریا است. کار ساخت تلهکابین توچال، در سال ۱۳۵۳ به دست بهمن باتمانقلیچ و با همکاری شرکت فرانسوی «پوما» و شرکت اتریشی «دوپل مایر» آغاز شد و در سال ۱۳۵۷ پایان یافت. از سال ۱۳۸۲ (۲۰۰۳ میلادی) مهمانپذیری بهنام «هتل توچال» در ایستگاه هفتم تلهکابین توچال تکمیل و راهاندازی شدهاست. نمای این هتل از چوب است و به دامنهٔ شمالی توچال و دامنهٔ جنوبی البرز مرکزی و قلل کلون بسته و خلنو اشراف دارد. قدیمیترین پناهگاه کوهنوردی ایران با نام «جانپناه اسپیدکمر» نیز در جنوب قلّهٔ توچال و شرق ایستگاه پنجم واقع است. تله کابین و پیست اسکی توچال این تله کابین در پایان خیابان ولنجک در 3 کیلومتری میدان تجریش در منطقه شمیران واقع شده است. ساخت تله کابین توچال به سال 1353 باز می گردد که با همکاری شرکت فرانسوی پوما آغاز و در سال 1357 پایان یافت. تله کابین توچال دارای 3 خط اصلی و سه خط تله سی یز و یک خط تله اسکی می باشد و طول آن حدوود 7500 متر بوده که جزء طولانی ترین خطوط تله کابین پیوسته در دنیا می باشد. این مجموعه دارای سه پیست جداگانه می باشد: 1. پیست اسکی ایستگاه هفتم (قله): این پیست از پایین قله توچال (3850 متر) آغاز و در هتل پایان می یابد که دارای یک دستگاه تله سی یژ و یک دستگاه تله اسکی است. 2. پیست اسکی ایستگاه هفتم (دامنه غربی) : این پیست در دامنه غربی کوه توچال قرار دارد و طول آن 900 متر و بالاترین نقطه آن به 3550 متر می رسد. پیست اسکی ایستگاه هفتم به پنجم : طول این پیست حدود 5500 متر می باشد و بلندترین نقطه آن 3750 متر که تا ایستگاه پنجم در ارتفاع 2940 پایان می یابد و از امکانات تله سی یژ و تله اسکی بی بهره است.
تهران
رشته کوه البرز
مسیرهای صعود به قله توچال بسیار متنوع می باشد: 1. دربند، شیرپلا، سیاه سنگ و قله توچال که رایج ترین مسیر می باشد. 2. بوستان جمشیدیه، پناهگاه کلک چال، دره پیازچال، قله پیازچال و سپس قله توچال 3. ولنجک، توقف گاه چشمه، ایستگاه دوم تله کابین، ایستگاه پنجم تله کابین، ایستگاه هفتم تله کابین، قله توچال که بخش اعظم مسیر به شکل جاده خاکی و پرفراز و نشیب است که حدود 17 کیلومتر طول آن می باشد. 4. درکه، پناهگاه پلنگ چال، ایستگاه پنجم تله کابین، ایستگاه هفتم تله کابین، قله توچال 5. دارآباد، قله دارآباد، قله پیازچال، قله توچال 6. دربند، دوراهی اوسون، دره اوسون، جان پناه اسپیدکمر، ایستگاه هفتم تله کابین، قله توچال که جزء قدیمی ترین مسیرهای صعود به این قله می باشد.
3962
قلل البرز شهر تهران تلکابین
6 ساعت بستگی به مسرهای مختلف دارد
در فصول مختلف سال متفاوت می باشد ولی به غیر از زمستان در باقی فصول آب هوای بسیار خوب و مناسب کوهنوردی دارد
بهار - تابستان - پاییز
ندارد
بستگی به مسیرهای مختلف ولی در کل نیاز به آمادگی بدنی کافی دارد
جان پنا امیری شیر پلا پلنگچال جان پناه قله ایستگاه 3 ایستگاه 5 ایستگاه 7
این منطقه به عنوان ذخیره گاه و بانک ژنی گیاهی و جانوری محسوب می شود به طوری که بر اساس مطالعات انجام شده بر اساس طرح های مدیریت جامع و تفصیلی منطقه بیش از 600 گونه گیاهی و 168 گونه جانوری با گونه های شاخص و اندمیک(بومی) نظیر قوچ و میش البرزی و کل و بز و انواع پرندگان شناسایی شده اند.
این منطقه به عنوان ذخیره گاه و بانک ژنی گیاهی و جانوری محسوب می شود به طوری که بر اساس مطالعات انجام شده بر اساس طرح های مدیریت جامع و تفصیلی منطقه بیش از 600 گونه گیاهی و 168 گونه جانوری با گونه های شاخص و اندمیک(بومی) نظیر قوچ و میش البرزی و کل و بز و انواع پرندگان شناسایی شده اند.
|
#قله #کوهستان #کوهپیمایی#صعود#کوهنوردی #هواشناسی_کوهستان #هواشناسی#صعود #گردشگری
#کوهستان #زندگی