قله کوه تکله

مشاهده وضعیت هوای قله کوه تکله در هفت روز آینده
سبلان قله ای به ارتفاع 4811 متر و همسایگانی چون کسری و هرم و . . . یکی از مناطق مطرح کوهنوردی کشور می باشد که امکان انجام صعود با درجات سختی مختلف بر قلل و یخچالها و گرده های آن امکان پذیر می باشد. بلندترین قله سبلان «سلطان ساوالان» نام دارد و دومین قله آن را «حرم داغی» می گویند که نوکی تیز و غیرقابل صعود دارد. قله سوم که ارتفاع آن نسبت به سلطان ساوالان کم تر است، کوه «جنوار داغی» نام دارد. به جز حرم داغی و سلطان ساوالان، چند کوه و قله دیگر نیز وجود دارد که از آن جمله می توان به گؤی داغ، کسری داغ، آغان داغ و قزل گل داغی اشاره کرد.
ناحیه سبلان و دامنه های آن بسیار حاصل خیز است. دره های این کوهستان پهن و انباشته از رسوب های بسیار غنی است. بخشی از دشت مغان و همه مناطق حومه سبلان، نتیجه رسوب گذاری رودخانه هایی است که از بلندی های سبلان سرچشمه می گیرند. آب رودخانه های متعدد از برف های دایمی که همواره دهانه مخروطی آتشفشان را می پوشاند، تأمین می شود و در جلگه ها رطوبت دایمی، سرسبزی و طراوت و خرمی ایجاد می کند. گردنه های سبلان، «یالان»، «ایری» و «صائین» نامیده می شوند.
یکی از ویژگی های بارز منطقه سبلان، وجود ده ها چشمه معدنی آب گرم است که در اطراف این کوهستان از سرعین گرفته تا «قوتورسو» پراکنده اند. این آب ها، بیشتر در سرعین متمرکزاند. تجزیه شیمیایی و مطالعه هیدرولوژی آب ها نشان می دهد منشأ اعماق زمین است که ضمن عبور از لایه های مختلف زمین، مقداری مواد معدنی مانند کربنات ها و سولفات ها را در خود حل می کند.
از قلل دیگر آن هرم سه گانه، کسری، آغان داغ، قزیل بره یا پراق، جنوارداغی، تکله داغی و .... که هر کدام از آنها ویژگی خاص و جاذبه خاص خود را دارند.

شهرهای نزدیک :
اردبیل- سرعین- مشگین شهر
رشته کوه:
سبلان
مسیرهای صعود:
1- مسیر شمالشرقی یا مسیر حسینیه (مسیر عمومی )
2-مسیر غربی یا جانپناه که از طریق شابیل و یال z و همچنین از طریق روستای موئیل قابل دسترسی است
3- مسیر پیست اسکی آلوارس از طریق سرعین
4- مسیر گرده شمالی سبلان
5- مسیر یخچال شمالی
در این میان مسیری که در سالهای دور مورد توجه کوهنوردان در فصل بهار و تابستان بوده مسیر یخچال تکله گولی می باشد که متاسفانه به دلیل گرمای سالهای اخیر عملا به یخچال فصلی تبدیل شده است و برای صعود مورد استفاده قرار نمی گیرد . این یخچال در ضلع شرقی مسیر عمومی صعود قله سبلان یا یال حسینیه واقع شده است.
ارتفاع قله:
3735 متر
عوارض طبیعی موجود:
دره های این کوهستان پهن و انباشته از رسوب های بسیار غنی است. بخشی از دشت مغان و همه مناطق حومه سبلان، نتیجه رسوب گذاری رودخانه هایی است که از بلندی های سبلان سرچشمه می گیرند. آب رودخانه های متعدد از برف های دایمی
طول مسیر:
15 کیلومتر
زمان  مناسب برای صعود به قله:
یک ونیم روز
وضع آب و هوای منطقه:
آب وهوای کوهستانی با زمستانی بسیار سرد و برفی و تابستانی دلپذیر
بهترین فصل صعود به قله:
تابستان
یخچال ها:
یخچال تکله گولی از ارتفاع 3800 متر آغاز و تا ارتفاع 4500 متر امتداد می یابد که انتهای آن به یال شمال شرقی و محل مشهور به نام سنگ خسته نباشید ختم می گردد. شیب این یخچال بین 45 الی 70 درجه بوده و در فصل زمستان سطح آن بشکل برف سخت است. طول یخچال در زمستان حدود 1500 متر می باشد. حال آنکه در تابستان بغیر از حدود 200 متر آن مابقی در سالهای اخیر ذوب می شود. عرض یخچال بین 50 تا 100 متر متغیر است . این یخچال همواره زیر سایه یال شمال شرقی و قله قرار دارد و بغیر از قسمت انتهای آن در طول روز فاقد تابش مستقیم آفتاب می باشد.
چالش های موجود در مسیر:
در فصل زمستان بدلیل آفتاب گیر بودن یال و دهلیز های واقع شده در شرق یخچال همواره بهمن های بزرگ و کوچکی از آن به طرف یخچال سرازیر می شود و خطر ریزش سنگ از هر دو یال شرقی و غربی یخچال در زمان تابش آفتاب وجود دارد. بدلیل وجود بهمن در طول مسیر صعود یخچال در زمستان دقت کافی به این امر ضروری بوده و باید از صعود این مسیر پس از بارشهای سنگین برف خودداری کرد.
در تابستان بدلیل ذوب بخش اعظم یخچال و ریزش شدید سنگ از گرده های اطراف و شنی بودن کف یخچال صعود از این مسیر مناسب نیست.
آبشارها و چشمه های مسیر:
سبلان به لحاظ موقعیت طبیعی و میزان بارندگیهای زیاد منبع سرشار آب می باشد که مقداری از این آب بر اثر ذوب شدن برفها و یخچالها در قالب رودها و چشمه ها به طرف کوهپایه ها و سرزمین های پست جاری می شوند و مقداری نیز در آبگیرها و دریاچه های متعدد جمع می شوند. چندین آبگیر مانند آت گولی، دیب سیزگول، اوچ قارداش گوللری و قوملیگل از جمله این آبگیرها است.
جان پناه ها و محل های تامین آب:
بهترین محل جهت برقراری کمپ برای صعود یخچال تکله گولی قسمت آفتابگیر ابتدای دره یخچال می باشد.

پوشش گیاهی منطقه:
تیره های نعناع، گل سرخ، شقایق، شب بو و....

پوشش جانوری منطقه:
زیستگاههای حیات وحشی، اکوسیستمهای جانوری و گیاهی حکایت از یک منطقه زیست محیطی با ویژگیهای کم نظیر دارد، زیستگاههای حیواناتی چون کل، بز، قوچ و میش، خرس قهوه ای، خرگوش، روباه، گرگ، کبک دری، آهو، مرغابی، گراز، عقاب، بلدرچین و انواع گوناگون خزندگان، پرندگان و چهارپایان
منابع محتوای ثبتی:
سایت قله