قله پاشوره

مشاهده وضعیت هوای قله پاشوره در هفت روز آینده
علت نام‌گذاری قله پاشوره به دلیل نوع سنگ‌ پاهایی است که در اطراف قله، وجود دارد. گفته می شود که این سنگ ها منشا آتشفشانی نیز دارد. پاشوره از مجموعه قلل البرز شرقی حد فاصل ده نوا در شمال و ده لاسم در جنوب است. شمال این خط الراس مشرف به قله دماوند در جنوب نیز خط الراس دوبرابر دیده می شود. ارتفاع تقریبی روستای نوا تقریبا 2300 متر و ارتفاع تقریبی دشت آزو حدودا 2600 متر است.
این قله‌ی البرز شرقی در ضلع جنوبی جاده هراز ، محدوده‌ی آب اسک به گزنک قرار گرفته است. شرق قله‌ی پاشوره به همراه قله «عبرت» همسایه خود، به دشت ها و قله‌های کم ارتفاعی ختم می‌شود که تا قله رفیع میشینه مرگ و مناطق کوهستانی ارجمند و لزور (فیروزکوه) ادامه دارد. جنوب قله پاشوره به جاده و روستای لاسم می رسد.
یکی از مشخصات بارز صعود این قله را می توان منظره‌ی واضح و کم نظیری از رخ جنوب شرقی دماوند با تمام ابهت و مسیرهای صعود آن عنوان کرد و دیگری دیدن خط الرأس کامل دوبرار (قره داغ) است که تقریباً به طور کامل از امام زاده هاشم تا مناطق غربی فیروزکوه قابل مشاهده است.
دشت نوا و قله پاشوره واقع در جنوب این روستا نیز بی تردید یکی از زیباترین قله های کشورمان است.دشت آزو به ارتفاع ۲۶۰۰ متر در بالادست روستای نوا بوده که مسیر قله ۴۰۰۰ متری پاشوره می باشد و چشم انداز بسیار زیبایی به قله دماوند (جناح شرقی-جنوبشرقی) و قله زیبای پاشوره دارد. برای صعود قله پاشوره برای یک تیم با سرعت متوسط، بهترین حالت این است که شب را در دشت آزو بخوابد و صبح روز بعد قله را از سمت راست صعود کرده و از سمت چپ فرود آید.
علت نامگذاری قله پاشوره به دلیل نوع سنگهایی است که روی منطقه قله، وجود دارد. یعنی همان سنگ پا که بوفور در ابعاد مختلف روی قله وجود دارد و بسیار سبک هستند و منشا آتشفشانی دارند.
پاشوره از مجموعه قلل البرز شرقی حد فاصل ده نوا در شمال و ده لاسم در جنوب است. شمال این خط الراس مشرف به بام ایران دماوند و تماما پوشیده از دیواره و تیغه های وحشی است. در جنوب نیز ناظر بر خط الراس عظیم دوبرار بوده با شیبهای ملایمتری به دشت لاسم می رسد. سر سبزی و طراوت دشت آزو در جنوب نوا و در دامنه های پاشوره خیره کننده و زبانزد همگان است.
تضاد شگفت آور طبیعت سنگلاخی و خشن پاشوره با لطافت و چشم نوازی دشت آزو در فاصله ای کم، انگشت حیرت از شگفتی های خلقت آفریدگار سرزمین پارس، به دهان می برد.
از روستای نوا و کنار کارخانه آب معدنی با سرعتی معقول می توان ۴۵ دقیقه ای به دشت آزو و کلبه آن رسید. از کنار کلبه مسیر را به سوی گردنه ای در سمت راست خط الراس ادامه می دهیم.
پس از رسیدن به گردنه و سپس سوار شدن بر خط الراس اصلی، با صعود در شیبی نه چندان تند به سمت قله اصلی و از لبه تیغه ها حرکت می کنیم. این مسیر کم شیب ولی طولانی است و باید از چند قله فرعی عبور کرد.
نمای دیواره ای خط الراس در حین صعود زیبا و هیجان انگیز است. صعود از ده نوا با احتساب صرف صبحانه در دشت، برای من پنج ساعت طول کشید. هوا ابری و متغیر بود و روی خط الراس با وزش باد، سرما کاملا احساس می شد. قله بلند هلزم در فاصله ای نزدیک در دسترس به نظر می رسد و شاید با صرف یکی دو ساعت زمان بیشتر بتوان براحتی آن را هم صعود نمود.
مسیر بازگشت بعد از قله اصلی و به صورت شن اسکی است. برای ورود به این شن اسکی مقداری برفکوبی نیمه سنگین را در خرداد ماه تجربه کردم، در کنار مسیر شن اسکی دامنه ای پر از سنگ های آذرین یا همون سنگ پای خودمان دیده می شود که احتمالا دلیل نامگذاری این قله است.
بعد از شن اسکی کوتاه به یک سنگلاخ وسیع و طولانی می رسیم، این قسمت در زیر دیواره های پاشوره انسان را به یاد مناطقی مثل علمچال یا بندیخچال می اندازد، مسیر طولانی و تا حدودی خسته کننده است.زیبایی طبیعت پاشوره در این منطقه از خاک ایران غیر قابل وصف است.
شهرهای نزدیک :
استان مازندران-لاهیجان-هراز
رشته کوه:
البرز
مسیرهای صعود:
1) مسیر شمالی : روستای نوا – دره آزو- گردنه عبرت –قله پاشورک- قله پاشوره
2) مسیر جنوبی: روستای لاسم –یال جنوب غربی- قله پاشورک –قله پاشوره
مسیر نرمال ،مسیر روستای نوا می باشد واکثرا از این مسیر اقدام به صعود می شود.
ارتفاع قله:
3865 متر
عوارض طبیعی موجود:
دشت آزو
گردنه عبرت

طول مسیر:
حدود ۱۳٫۵ کیلومتر
زمان  مناسب برای صعود به قله:
6 ساعت صعود
وضع آب و هوای منطقه:
بستگی به فصل
بهترین فصل صعود به قله:
خرداد ماه
یخچال ها:
وجود لکه برف هایی در برخی از جاهای مسیر صعود
چالش های موجود در مسیر:
یالی طولانی با شیب تقریبا تندی
از روستا تا پای یال پاکوب-از پای یال تا گردنه بدون پا کوب- از گردنه تا قله خط الراس –از قله تا کف دره برگشت شن اسکی- از کف دره تا د شت آزو ومحل کلبه کفی و پاکوب می باشد.
آبشارها و چشمه های مسیر:
چشمه میشکا
جان پناه ها و محل های تامین آب:
کلبه کاه گلی در دره" آزو"(روستای نوا)
پوشش گیاهی منطقه:
گیاهان خودرو و دارویی و گل های فراوان از جمله انواع گون،آویشن،پونه ،تره کوهی (سیرک)و...
درختان گیلاس و آلبالو و آلوچه

پوشش جانوری منطقه:
پرندگان و خزندگان کوچک
منابع محتوای ثبتی:
سایت قله