23 روز در بیابان بدون دوش، بدون تعویض لباس، بدون بخاری یا کولر یا خشک کن تاثیر خود را گذاشته بود. فکر می کنید این دستور العملی برای بوهای رسیده است. و خب... حق با شماست. هرچه تلاش کردیم، ما راهنماها نتوانستیم حس بهداشت روستایی را در جمعیت عمدتاً مرد خود تحت تأثیر قرار دهیم. با این حال، بیش از نیمی از هر سال در کشور زندگی می‌کردیم، برای حفظ سلامت و تمیزی خود، مجموعه‌ای از روال‌ها و ترفندها را توسعه دادیم.
5 نکته برای بهداشت بهتر در کویر
1. پرش به داخل
هر وقت فرصتی پیش می‌آمد که وارد آب شوم، داخل آب می‌پریدم. در هوای گرم و آفتابی، لباس‌هایم را بر تن می‌کردم – یا از آنها به عنوان پارچه‌های شستشو استفاده می‌کردم تا آنها را نیز تمیز کنم. در هوای سرد، با لباس های بدون لباس می پریدم تا بتوانم به راحتی خودم را گرم کنم. صابون یک ضرورت بزرگ نیست. این شگفت انگیز است که آب و یک اسکراب تند چه کاری می توانند انجام دهند.
2. پاک کردن یک روز
در نبود آب و حضور اجتناب ناپذیر کثیفی، ما فقط یک متحد داریم: دستمال مرطوب بچه. من خودم را به یک دستمال در روز تقسیم کردم، از صورت و گردنم شروع کردم و سپس با یک پیشرفت منطقی روی دست‌ها، زیر بغل‌ها و به سمت پایین حرکت کردم. دستمال‌های استفاده‌شده را در آتش سوزاندم یا اگر اجازه آتش‌سوزی وجود نداشت، آنها را در کیسه‌ی چسب نواری قرار دادم .
3. کیت بهداشتی نوار چسب
قبل از رفتن به میدان، من برای هر شرکت کننده زن یک کیت نوار چسب "فم" درست کردم. من یک کیسه بزرگ Ziploc را با نوار چسب پوشاندم و داخل آن ضد عفونی کننده دست و دو زیپلاک کوچکتر، یکی حاوی محصولات بهداشتی زنانه و دیگری برای زباله و محصولات استفاده شده قرار دادم. این کیسه های محکم از فرار بوها جلوگیری می کرد و حریم خصوصی را برای دختران فراهم می کرد. نوار چسب باعث می شود Ziploc آنقدر بادوام باشد که من سال ها از کیف بیرونی خود دوباره استفاده کردم.
4. آب گرم + دستمال
ممکن است ساده باشند، اما دستمال‌ها یکی از چند منظوره‌ترین و ضروری‌ترین اقلام موجود در کیت بیابان ما هستند. دستمال ها به عنوان لباس سر، مگس کش و غربال آب نیز به عنوان پارچه شستشو و حوله مفید هستند. در محیط های سرد یک قابلمه آب را روی اجاق گاز گرم می کردم و خودم را حمام می کردم. آب گرم چربی را تقریباً به اندازه صابون کاهش می دهد. علاوه بر این، یک چای کیسه ای تازه استفاده شده نیز می تواند به همین منظور عمل کند (با کمی رایحه خوب نیز اضافه شده است!)
5. مراقبت از پا
پاها شاید ساده‌ترین قسمت‌های بدن ما هستند که نادیده گرفته می‌شوند، اما هنگام کوله‌پشتی، ضروری‌ترین بخش مراقبت از آنها است. این یکی از نکات بهداشتی بود که ما با وظیفه‌شناسی بر شرکت‌کنندگان نوجوان خود تأثیر گذاشتیم. با این حال، با وظایف همیشه حاضر و 14 پای دیگر که باید از آنها مراقبت کنم، خود من زجر کشیدم. در پایان اولین سالی که به عنوان راهنمای درمان در بیابان من یک روال شبانه را ایجاد کردم: هر روز عصر پاهای برهنه، آستر و جوراب‌هایم را روی شعله خشک می‌کردم و روغن نارگیل حاوی روغن معطر بادرنجبویه (یا Vick VapoRub) را به‌عنوان مرطوب‌کننده ضد باکتری، ضد قارچ و با بوی شیرین استفاده می‌کردم. . شب ها یک جفت جوراب خشک "خواب" پوشیدم و با جوراب های مرطوبم در آغوش گرفتم تا به خشک کردن و گرم کردن آنها برای صبح ادامه دهم. در نهایت، من شروع به پوشیدن جوراب های گورتکس روی جوراب های پشمی خود در طول روز کردم تا، تا حد امکان از آب و گرد و غبار جلوگیری کنم.
بهداشت یکی از ضروری ترین نیازها در بیایان و ظبیعت گردی است که باید برنامه ریزی دقیق برای ان داشت.