معرفی ژان کریستف آخرین کوهنورد فرانسه

موقعی که درگذشت روزنامه های فرانسه اینگونه تیتر زدند: “آخرین کوهنورد فرانسه مرد” این برای یک کشور با تاریخ بزرگ کوهنوردی و هزاران کوهنورد فعال معنای خاصی دارد. ژان کریستف لافایل با استعدادترین کوهنورد نسل خود به شمار می رفت. کوچک، قوی و بی باک، او بدون اکسیژن یا پشتیبان از بلندترین قله های جهان صعود کرد. ژان اغلب به تنهایی صعود می کرد، شاید به این دلیل که کس دیگری نمی توانست پابه پایش حرکت کند. در این مطلب با ژان کریستف بیشتر آشنا شوید. در ادامه با قله همراه باشید.
لافائل در سال ۱۹۶۵ در گپ، در دامنه کوه های آلپ فرانسه به دنیا آمد. او کوهنوردی را در سنین جوانی با الهام از کتاب های جمع آوری شده توسط پدرش که یک کوهنورد آماتور مشتاق بود، آغاز کرد. او به سرعت ثابت کرد که یک استعداد خارق‌العاده است و مسیرهای جدید و دیدنی را روی صخره‌های نزدیک خانه‌اش ایجاد کرد. این مسیرها با استفاده از بولت باز شده بود و خطرناک نبودند اما اغلب صعود از آنها نیاز به توانایی بالایی داشت که لافایل با ۱۶۰ سانت قد و ۵۵ کیلوگرم وزن با جثه کوچکش از عهده آنها بر می آمد.
به زودی، او در کوه های بلند آلپ فارغ التحصیل شد، جایی که به سرعت خود را ثابت کرد. لافایل در محیط رقابتی شدید کوهنوردی فرانسه زمانی مورد توجه قرار گرفت که این کوهنورد جوان تازه کار شروع به “تکرار” برخی از سخت ترین مسیرها در توده مون بلان نمود. چنین مسیرهایی گاهی روزها طول می‌کشید، اگرچه لافایل با سرعت و مهارت فنی خارق‌العاده‌ای که قرار بود به برند او تبدیل شود آنها را با سرعت هر چه تمام در می نوردید. لافایل ابتدا از سخت ترین مسیرهای موجود صعود کرد و سپس موج جدیدی را رهبری کرد. صعودها او را به دنیایی عمودی بردند، جایی که او تحت تهدید دائمی ریزش سنگ یا بهمن، با تبر و کرامپون از یخ های آویزان بالا رفت و دیواره های سنگی را یک به یک صعود کرد. بسیاری از صعودها را به تنهایی انجام می داد و برای محافظت از خود تکنیکهای صعود انفرادی یا حتی فری سولو بهره می برد.
داستان آناپورنا

در سال ۱۹۹۲، یکی از کوهنوردان برتر فرانسه، پیر بگین، از لافایل پرسید که آیا مایل است به هیمالیا برود تا یک مسیر جدید پیچیده و بسیار چالش برانگیز را در آناپورنا، را صعود کند. او ۲۷ سال داشت و قطعا یک ۲۷ ساله عاشق کوهنوردی این پیشنهاد را قبول خواهد کرد.
برنامه صعود به طرز وحشتناکی اشتباه پیش رفت. پس از چند روز کوهنوردی طوفان آنها را در بر گرفت و دو کوهنورد تصمیم گرفتند پایین بروند. در همین زمان به دلیل درآمدن کارگاه بگین به عمق یخهای آناپورنا سقوط کرد و بسیاری از وسایل را با خود برد.
لافایل تنها ماند. بدون آب و غذا و تقریبا بدون تجهیزات. و البته با یک بازوی شکسته که به دلیل سقوط سنگ برایش مانده بود. نهایتا کریستوف پس از ۵ روز به کمپ اصلی رسید.
لافایل بعداً توضیح داد که هنگام پایین آمدن از دیوار به بیرون نگاه می کرد و چراغ های اقامتگاه های کوهنوردی را در دره پایین می دید، دنیایی از امنیت و آسایش و گرمای انسانی که بسیار دور به نظر می رسید. تصاویر گرفته شده از وی پس از بازگشت تقریبا مثال یک از گوربرخاسته است. حماسه آناپورنا را در این رابطه مطالعه کنید.
پس از آناپورنا
بعد از آن حادثه لافایل تصمیم گرفت دیگر صعود نکند اما پس از یک دوره نقاحت و ریکاوری باز هم به کوهستان بازگشت. مثلی هست که می گوید بهترین کوهنوردان فراموش کارترین ها هستند و این درباره ژان هم حقیقت داشت.
این اعجوبه دنیای کوهنوردی در کشوری که پر از کوهنورد است زبانزد خاص و عام بود به طوری که در آن زمان نیمی از مغازه های شامونی عکس لافایل را روی دیوار داشتند. وی در ۱۵ روز توانست ۹ مسیر در کوههای آلپ از جمله ۶ رخ عظیم شمالی این کوهها را صعود کند و از یکی به دیگری هم اسکی کرد.
او یک سال پس از آناپورنا چوآیو را صعود کرد و سپس در سال ۱۹۹۴ مسیر جدیدی در جبهه شمالی آناپورنا آنهم به تنهایی گشود. وی گاشربروم یک و دو را در چهار روز به صورت پشت سر هم و به تنهایی در سال ۱۹۹۶ صعود کرد و در سال ۲۰۰۱ هم باز به تنهایی از ماناسلو بالا رفت.
اما این آناپورنا بود که گویی وی را به اسارت گرفته بود و بعدا زندگی نامه خود را زندانی آناپورنا نامید. اولین بار او یک تلاش انفرادی در خط بریتانیا در جبهه جنوبی انجام داد که به دلیل شرایط بد برف شکست خورد. در سال ۱۹۹۸ او با یک تیم بزرگتر به همان مسیر بازگشت، اما با کشته شدن یکی از اعضای تیم در بهمن، اکسپدیشن رها شد.او سرانجام در سال ۲۰۰۲ به همراه آلبرتو اینوراتگی از طریق خط الراس طولانی و شرقی به قله رسید.
در سال ۲۰۰۳ بود که تصمیم گرفت ۱۴ قله هشت هزار متری را صعود کند اما برخلاف اکثر کوهنوردان به دنبال صعود استاندارد از این کوهها نبود. ژان در یک دوره ۲ ماهه در سال ۲۰۰۳، نانگاپاربات(انفرادی)، دائولاگیری و برودپیک را صعود کرد.
در دسامبر ۲۰۰۴ نیز به تنهایی به قله شیشاپانگما رسید. این صعود به نوعی اولین صعود زمستانی کوه بود اما به دلیل تاریخ آن (۱۱ دسامبر قبل از انقلاب زمستانیست) در دسته صعودهای زمستانی طبقه بندی نشد. در این مرحله وی ۱۱ قله ۸۰۰۰ متری را صعود کرده بود و برای تکمیل هدف خود به صعود اورست، کانگچنجونگا و ماکالو نیاز داشت.
لافایل به جای کوهنوردی در تیم های بزرگ و طناب ثابت، صعود در تیم های کوچک یا اغلب به تنهایی را برگزیده بود. با این حال همه روزنامه نگارانی که با وی مصاحبه کرده بودند او را فردی متواضع، بی ادعا، صمیمی و ملایم توصیف می کردند. این با تصویر یک ورزشکار حرفه ای و اغلب شلوغ کار متفاوت می نمود.
همسر یا مدیر رسانه ای

شاید به نظر می رسید که او باید یک شکل کلاسیک کوهنورد باشد که برای کوهنوردی همسر و خانواده را رها می کند تا به رویای خود دست یابد. اما منتقدان داستان دیگری داشتند: این همسر لافایل کتیا بود که او را از دیگران جدا کرده و تبدیل به یک ستاره رسانه ای کرد. در حقیقت همسر لافایل مسئول رسانه ای او بود.
یان گایزندانر، مشاور آب و هوا در شامونی که بسیاری از کوهنوردان از جمله لافایل هم با وی مشورت می کردند عقیده داشت: اگر کتیا نبود، ژان هرگز نمی توانست کارهایی که می خواست انجام دهد. این به لطف پولی بود که کتیا می توانست تامین کند. "کتیا رسانه ها، جنبه تجاری و تدارکات را مدیریت می کرد، من آب و هوا را بررسی کردم و ژان کریستف تمرین کرد و صعود کرد."
چرا صعود می کرد؟ و چرا تنها صعود می کرد؟
گایزندانر عقیده داشت، لافایل در ارتفاعات احساس خودمختاری و استقلال می کرد. او با غرایز بقای خود زندگی می کرد و این برایش لذت بخش بود. این چیزی بود که باعث می شد بیشتر و بیشتر همسر و فرزندانش را دوست داشته باشد. ژان به دنبال ثابت کردن چیزی نبود.
گایزندانر ادامه می دهد تنها صعود می کرد، چون هیچ کس اندازه او قوی و سریع نبود. هر کس دیگری که با وی صعود می کرد در پشت سر جا می ماند.
اما کتیا نظر دیگری در این رابطه دارد. او می گوید ژان پس از اتفاق آناپورنا دوست نداشت مرگ کوهنوردی دیگر را بیند و همین باعث شد به دنبال صعودهای انفرادی بیشتری روانه شود.
پایان در ماکالو

آخرین صعود لافائل یکی از جسورانه ترین صعودهای او بود. در دسامبر ۲۰۰۵ او تلاش انفرادی برای صعود به ماکالو (۸۴۶۲ متر) را آغاز کرد، تنها قله ۸۰۰۰ متری در نپال که صعود زمستانی را ندیده بود.
او برای چهار هفته در ماه دسامبر و ژانویه کاملا به تنهایی بارهای خود را به بیس کمپ پیشرفته در بالای کوه برد اما به دلیل باد شدید مجبور به عقب نشینی از گردنه ماکالو لا شد. با این حال هوا پس از دو هفته روبه بهتر شدن گذاشت و در ۲۴ ژانویه برای تلاشی دیگر به راه افتاد. تنها وسیله ارتباطی او تلفن ماهواره ای بود که روزی چند بار با همسرش صحبت می کرد.
در صبح روز ۲۷ او روی یک طاقچه کوچک در حدود ۱۰۰۰ متر زیر قله اردو زد و به همسرش گفت که در آن روز تلاش خواهد کرد تا به قله برسد. دیگر از او خبری نشد. بدون هیچ کوهنوردی در کوه، تنها در کوه به آن بزرگی ، امکان تلاشی برای امداد وجود نداشت. تیم کمپ اصلی او پس از یک هفته ناپدید شدن امید به بازگشت زنده وی را از دست دادند و بعدا پرواز هلی کوپتر در کوه هم نتوانست هیچ اثری پیدا کند. از وی همسر و سه فرزند (دو فرزند از ازدواج اول و یک فرزند از ازدواج دوم ) برجای ماند.
اینگونه بود که آخرین کوهنورد فرانسه به پایان راه خود رسید.
منابع: theguardian / wikipedia


#دوچرخه_سواری#کالری_سوزی#دوچرخه_ثابت#دوچرخه_واقعی#تناسب_اندام#ورزش_منظم#تمرینات_ورزشی#کالری_سوزی_بیشتر#سلامتی#تمرینات_شدید#دوچرخه_سواری_در_فضای_باز#ورزش_در_خانه#تمرین_اینترال#کاهش_وزن#استقامت_ورزشی
آیا دوچرخه‌سواری ثابت به اندازه دوچرخه‌سواری واقعی کالری می‌سوزاند؟
دوچرخه‌سواری یکی از محبوب‌ترین ورزش‌ها برای افزایش استقامت قلبی-عروقی و کالری‌سوزی است. با پیشرفت تکنولوژی، دوچرخه‌های ثابت به گزینه‌ای جذاب برای ورزش در خانه یا باشگاه تبدیل شده‌اند، اما این سوال پیش می‌آید که آیا کالری‌سوزی در دوچرخه‌های ثابت به اندازه دوچرخه‌سواری واقعی در فضای باز مؤثر است؟ عوامل مختلفی مانند مقاومت دستگاه، شدت تمرین، شرایط محیطی و حتی نوع مسیر در این مقایسه نقش دارند. در این مقاله از قله تلاش می‌کنیم به بررسی علمی و عملی این موضوع بپردازیم تا پاسخ دقیقی به این سوال ارائه دهیم. در ادامه با قله همراه باشید.
 #گنبد_نمکی_جاشک #طبیعت_ایران #جاذبه_گردشگری #بوشهر #شگفتی_طبیعت #گنبد_نمکی #گردشگری_ایران #پدیده_زمین_شناسی #طبیعت_گردی #زیبایی_طبیعت #ایران_زیبا #نمک_زار #اکوتوریسم #زمین_شناسی
گنبد نمکی جاشک: شگفتی زمین‌شناسی ایران در دل طبیعت بوشهر
در دل طبیعت زیبای ایران، گنبد نمکی جاشک به‌عنوان یکی از شگفت‌انگیزترین پدیده‌های زمین‌شناسی شناخته می‌شود. این گنبد که در استان بوشهر قرار دارد، با ساختارهای خیره‌کننده و رنگارنگ خود هر ساله گردشگران و علاقه‌مندان به طبیعت را به سوی خود جذب می‌کند. گنبد نمکی جاشک نه تنها نمایشی از قدرت و زیبایی طبیعت است، بلکه از منظر علمی نیز به‌عنوان یکی از مهم‌ترین گنبدهای نمکی در جهان مورد توجه قرار دارد. در این مقاله از قله، با این شاهکار طبیعی و ویژگی‌های منحصربه‌فرد آن بیشتر آشنا خواهیم شد. در ادامه با قله همراه باشید.
 #خوشبختی #مادیات #رشدشخصی #شادی #زندگیپایدار #رابطه‌انسانی #سلامتروانی #تعادلزندگی #رضایت_درونی #آسایش_روانی
رازهای طلایی خوشبختی: چگونه زندگی شادتر و پربارتری بسازیم؟
خوشبختی یکی از آرزوهای مشترک همه انسان‌هاست، اما آیا تا به حال فکر کرده‌ایم که چه عواملی می‌توانند ما را به این احساس ناب نزدیک‌تر کنند؟ بسیاری از ما گمان می‌کنیم خوشبختی در رسیدن به اهداف بزرگ یا داشتن شرایط خاصی نهفته است، اما حقیقت این است که خوشبختی از مجموعه‌ای از عوامل کوچک و بزرگ در زندگی روزمره ما شکل می‌گیرد. در این مقاله از قله، به بررسی مهم‌ترین عواملی می‌پردازیم که بر خوشبختی تأثیر می‌گذارند و نشان می‌دهیم چگونه می‌توان با تغییراتی ساده، زندگی شادتری ساخت. در ادامه با قله همراه باشید.
#عضله‌سازی #بدنسازی #چربی‌های_سالم #تغذیه_ورزشی #روغن_بدنسازی #سلامتی #بدنسازان #چربی_سوزی #رژیم_غذایی #ساخت_عضله #تناسب_اندام #تغذیه_سالم #ورزش #روغن_گیاهی #چربی_مفید
راز روغن‌ها: چگونه چربی‌های سالم عضله‌سازی شما را تقویت می‌کنند؟
وقتی صحبت از عضله‌سازی و تغذیه ورزشی می‌شود، بیشتر افراد به پروتئین و کربوهیدرات فکر می‌کنند، اما نقش چربی‌ها در این فرآیند کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد. چربی‌های سالم نه‌تنها منبعی ارزشمند از انرژی هستند، بلکه در تولید هورمون‌ها و بهبود عملکرد بدن نقشی کلیدی دارند. در این مقاله از قله، به بررسی چربی‌های مفید و روغن‌های مناسب برای بدنسازان خواهیم پرداخت تا بدانید چگونه می‌توانید از این منابع مغذی برای تقویت عضلات خود بهره ببرید. در ادامه با قله همراه باشید.
#هگمتانه #تاریخ_ایران #تمدن_باستان #ایرانگردی #همدان #اکباتان #باستان_شناسی #گردشگری_تاریخی #جاذبه_های_ایران #پایتخت_مادها #تپه_هگمتانه #فرهنگ_ایران #ایران_باستان #مادها #میراث_فرهنگی
"هگمتانه؛ نخستین پایتخت ایران و گنجینه‌ای از تمدن باستان"
هگمتانه، یکی از کهن‌ترین شهرهای جهان و نخستین پایتخت ایران، نمادی از عظمت تمدن مادها است. این شهر که در زبان یونانی به نام "اکباتان" شناخته می‌شد، در دل همدان امروزی جای گرفته، گنجینه‌ای از تاریخ، فرهنگ و هنر ایرانی به شمار می‌رود. بقایای تپه هگمتانه و آثار به‌جامانده از این تمدن، هر ساله میزبان علاقه‌مندان به باستان‌شناسی و گردشگری است. در این مقاله از قله به معرفی این شهر تاریخی و اهمیت آن در تاریخ ایران می‌پردازیم. در ادامه با قله همراه باشید.
سایر مقالات مفید
نظرات و پیشنهادات شما عزیزان
نام و نام خانوادگی:

عنوان نظر:

متن نظر:

کد امنیتی:

 
خانه   درباره ما   ورود   عضویت   حریم خصوصی    قوانین و مقررات
سایت قله مرجع جامع گردشگری ایران به صورت رایگان و شبانه روزی برای همه عزیزان خدمت رسانی  می کند . ما در گروه قله بسیار خوشحال خواهیم شد تا از نظرات و پیشنهادات سازنده شما کاربران عزیز بهره مند شویم همچنین اگر امکان همکاری با سایت قله را داشته باشید می توانید با استفاده از راه های ارتباطی زیر پیشنهادات خود را برای ما ارسال کنید و ما را در ارایه هر چه بهتر خدمات یاری فرمایید.
آدرس ایمیل  مدیریت : [email protected]    
ایمیل تبلیغات و اسپانسری:   [email protected]

نصب اپلیکشن قله قله را دنبال کنید