قله جبل قندیل کوجک

مشاهده وضعیت هوای قله جبل قندیل کوجک در هفت روز آینده
قندیل یکی از کوهستان‌های رشته کوهای زاگرس است که در مرز کردستان ایران و کردستان ترکیه قرار دارد. بخشی از این کوهستان در شهرستان پیرانشهر است. بلندترین قلهٔ آن به نام که و کز(kavkez) و به ارتفاع ۳۸۰۰ متر در کردستان ترکیه قرار دارد. کوهی که اکثر کوهنوردان آن را به نام قندیل بزرگ می‌شناسند سیا کیو(سیاه کوه) نام دارد که ارتفاع آن ۳۶۱۰ متر است. کوه قندیل کوچک نیز با ارتفاع ۳۲۵۰متر دارای دیواره‌ای به ارتفاع ۴۵۰ متر است که جزو دیواره‌های بلند کشور است.(دیوارهٔ بیستون به ارتفاع ۱۲۰۰متر و دیوارهٔ علم کوه با ارتفاع ۷۰۰ متر بلندترین دیواره‌های ایران هستند)که به علت نا امن بودن منطقه مسیر کاملی بر روی آن وجود ندارد. قندیل یکی از پر برف ترین کوههای ایران بوده ودارای یخچالهای طبیعی فراوان است.
شهرهای نزدیک :
پیرانشهر (ایران)، اربیل (کردستان عراق)
رشته کوه:
زاگرس
مسیرهای صعود:
کوه قندیل جزو دیواره‌های بلند کشور است.(دیوارهٔ بیستون به ارتفاع ۱۲۰۰متر و دیوارهٔ علم کوه با ارتفاع ۷۰۰ متر بلندترین دیواره‌های ایران هستند)که به علت نا امن بودن منطقه مسیر کاملی بر روی آن وجود ندارد.
ارتفاع قله:
3226 متر
عوارض طبیعی موجود:
رودخانه «که لوی-زایی کوچک»که از «چوارچوم» تشکیل شده نیز از قندیل سرچشمه می گیرد که پس از عبور از سردشت به رودخانه «بندی خان» واقع در کردستان عراق می ریزد.
طول مسیر:
20 کیلومتر
زمان  مناسب برای صعود به قله:
17 ساعت
وضع آب و هوای منطقه:
اقلیم کردستان متأثر از توده‌های هوای گرم و مرطوب مدیترانه‌ای است که این توده‌ها موجب بارندگی‌هایی در بهار و ریزش برف در زمستانها شده‌است.
بهترین فصل صعود به قله:
اواخر فصل بهار
یخچال ها:
به علت نا امن بودن منطقه، مسیر کاملی بر روی دیواره قندیل کوچک وجود ندارد. قندیل یکی از پر برف ترین کوه های ایران و دارای یخچال های طبیعی فراوان است.
قندیل پشت به کردستان عراق بوده و سمت چپ آن روستاهای «قرناقه و و پشت آشان» و دست راست آن روستاهای «سنگه سه ر و شهر به سته ئه ستین و شهر قلادزی و بناری قه ندیل» خودنمایی می کنند.
شانه راست قندیل یخچال مشهور «سه کران» است که در تمامی سال پوشیده از برف بوده و به دلیل ماندگاری برف های سال های گذشته و بر اثر انباشته شدن آن به یخچالی عظیم در منطقه قندیل مبدل گشته است. «سه کران» یکی از مشهورترین عشایر بناری قندیل است.
شانه چپ قندیل یا کوه که و که ز که قندیل کوچک نیز نامیده می شود دیواره شیخ شرو است. این دیواره همیشه توجه سنگنوردان زیادی را به خود معطوف داشته که بسیار سخت بوده و صعود به آن علاوه بر موانع طبیعی عوامل انسانی و امنیتی نیز به آن افزوده شده و صعود به ان را دو چندان دشواره کرده است. از مهم ترین افرادی که در این دیواره مشغول به فعالیت بوده اند می توان به زنده یاد مقبل هنرپژوه و گروه کوهنوردی سامرند نقده اشاره داشت که بنا بر دلایل امنیتی گشایش مسیر در این منطقه ناکام ماند. دلیل نام گذاری این منطقه و دیواره به شیخ شیرو به افسانه ها و اسطوره های کهن بر می گردد که حاکی از آن است که در دوران یخ بندان شیخ شرو فردی بوده است که افراد گم شده و گرفتار در برف و سرمای این منطقه را یاری داده و مسیر را به آن ها نشان می داده است و به نوعی ناجی افراد در منطقه بوده است.
چالش های موجود در مسیر:
از آنجا که کوهستان قندیل، در مرز ایران، ترکیه و عراق قرار دارد، همچون پناهگاهی برای گروه های چریکی مختلف کرد عمل کرده است. از جمله این گروه ها می توان به حزب دموکرات کردستان ایران، حزب کارگران کردستان ترکیه، اتحادیه میهنی کردستان عراق و پژاک اشاره کرد. افراد گروه پژاک تصویر بزرگی از عبدالله اوجالان را بر روی کوهی در 16 کیلومتری کوه قندیل ترسیم کرده اند
آبشارها و چشمه های مسیر:
رودخانه زاب کوچک از این کوهستان سرچشمه می‌گیرد. صعود به این قله‌های بلند به دلیل مسائل امنیتی به راحتی مقدور نیست.
جان پناه ها و محل های تامین آب:
این کوه پناهگاه ندارد و پیرانشهر و روستاهای اطراف آن برای صعود شناخته شده اند.
پوشش گیاهی منطقه:
ریواس گردو زالزالک (بلچ) آلبالو وحشی رازیانه و شب بو
پوشش جانوری منطقه:
جانورانی چون انواع مارها، کل و بز کوهی، پرندگان شکاری، جوجه تیغی، گرگ، کفتار، خرس و پلنگ
منابع محتوای ثبتی:
سایت قله