قله دارآباد

مشاهده وضعیت هوای قله دارآباد در هفت روز آینده
قله دارآباد دارای ارتفاعی برابر با 3170 متر از سطح دریا است و سایر قلل روی خط الراس دارآباد نیز بین 3100 تا 3550 متر ارتفاع دارند که مهمترین آنها شامل دارآباد، لزون، بندلارکرور، سیاه بند و شهربانو کشک هستند. فارغ از مسیری که از ایستگاه هفتم تله کابین شروع می شود و بعد از قله توچال به خط الراس دارآباد می رسد، بر حسب مسیری که برای صعود به خط الراس دارآباد انتخاب می کنید باید چیزی در حدود 1800 متر از مبدا ارتفاع بگیرید.به امتداد شرقی خط الراس توچال که از حوالی قله لزون شروع می شود و در شمال شرقی تهران قرار گرفته است، خط الراس دارآباد می گویند. علاوه بر محله دارآباد، دسترسی به مجموعه قلل خط الراس داراباد از سمت پارک جمشیدیه و گلابدره و قله کلکچال یا قله توچال نیز امکان پذیر است.
کافه بندغلاک، چشمه درازلش، قله و پناهگاه دارآباد، سایر قلل خط الراس دارآباد بخصوص مسیرهای دست به سنگ قلل سیاه بند و بندلارکرور و قلل لزون شرقی و غربی
خط الراس دارآباد، امتداد شرقی خط الراس توچال است و بلندترین قلل شمال شرقی تهران محسوب می شوند.
خط الراس دارآباد دارای چند قله مشخص است و یکی از طولانی ترین مسیرهای کوهنوردی تهران محسوب می شود.
خط الراس دارآباد، یکی از بهترین مسیرهای فنی کوهستان توچال بخصوص در زمستان محسوب می شود.
خط الراس دارآباد دارای مسیرهای دسترسی از سمت روستاهای شمال و شمال شرقی تهران مانند حاجی آباد و ایگل است.
بکرترین مسیر کوهنوردی شمال تهران با توجه به تردد بسیار کم، مسیر خط الراس دارآباد است.
بعد از قله دارآباد مسیرهای تیغه ای شکل و مشهور خط الراس دارآباد شروع می شود. در تابستان با سختی نه چندان زیادی می توانید از قله چپ دره و سپس قله چمبره بند عبور کنید. قله شهربانوکشک هم با کمی ارتفاع بیشتر در مسیر شما قرار دارد. در فاصله بین قله ها همیشه ارتفاع کم و دوباره زیاد می کنید.
شهرهای نزدیک :
تهران
رشته کوه:
البرز
مسیرهای صعود:
خط الراس دارآباد چند مسیر صعود دارد:
1- رایج ترین و بهترین مسیر همان است که از دارآباد شروع می شود و باید خط الراس را از شرق به غرب طی نمایید اما از نقاط دیگری مانند ایستگاه هفتم تله کابین توچال، پارک جمشیدیه و پارک نیلوفر نیز می توان با کوهپیمایی به انتهای غربی خط الراس دارآباد رسید که در اینصورت باید آن را از غرب به شرق طی نمایید که چندان توصیه نمی شود و بهتر است این مسیرها برای فرود انتخاب شوند. از شهرک خلبانان دارآباد و جاده خاکی منابع طبیعی نیز می توان به موازات به مسیر دره دارآباد از سمت شرق به روی خط الراس دارآباد آمد اما آن نیز بدلیل مشکلات دسترسی و جاده خاکی کمتر رایج است.
از مبدا ابتدای دره دارآباد برای صعود به قلل دارآباد، سیاه بند و لزون شرقی که بر روی خط الراس قرار دارند باید بطور تقریبی به ترتیب 8، 11 و بیش از 14 کیلومتر مسیر را طی نمایید. از قله لزون شرقی با 3550 متر ارتفاع برای بازگشت به تهران دو انتخاب اصلی دارید. مسیر دره پیازچال و اردوگاه کلکچال به پارک جمشیدیه منتهی می شود و حدود 10 کیلومتر طول دارد. اما مسیر خط الراس توچال با عبور از قله توچال به ایستگاه هفتم تله کابین منتهی می شود و کمتر از 6 کیلومتر طول دارد ضمن اینکه شیبهای بسیار کمتری را نیز باید طی کنید. این به شرطی است که با تله کابین به ولنجک و تهران بازگردید.
2-پیمودن خط الراس دارآباد از تمام مسیرها دشوار است و بخصوص در زمستان خطرناک و فنی می باشد. کوهنوردان مبتدی می توانند ابتدای مسیر را تا قله دارآباد یا کمی بعد از آن به صورت رفت و برگشت بپیمایند در این صورت بخشی از زیبایی های مسیر را خواهند دید. خوشبختانه بدلیل حرکت بر روی خط الراس حتی در زمستان نیز با خطر بهمن روبرو نخواهید شد اما برای انتخاب مسیرهای صعود و فرود نیز باید بهمن را بررسی نمایید. بهرحال طول زیاد مسیر و دست به سنگ این مسیر را دشوار می سازد. بنابراین درجه سختی برنامه سخت و مناسب برای افراد با توانایی پیمایش 16 تا 25 کیلومتر در مسیرهای ناهموار طبیعت مانند پاکوب و مسیرهای دارای شیب یا دست به سنگ است.
3-یک مسیر دیگر صعود به قله دارآباد مسیری است که از روستای حاجی آباد در شرق شروع می شود. حاجی آباد روستایی کوچک در میانه ی جاده تهران به اوشان و فشم با ارتفاع 1900 متر از سطح دریاست. طول مسیر صعود از حاجی آباد تا قله دارآباد نیز حدود 5.5 کیلومتر است بنابراین کمی کوتاه تر از مسیر اصلی که حدود 7 کیلومتر است می باشد.
در صورتی که برای بار اول قصد صعود به قله دارآباد را دارید از مسیر چشمه دارآباد صرف نظر کنید و از مسیر اصلی و کنار پارک ساحلی وارد دره دارآباد شوید.


ارتفاع قله:
3170 متر
عوارض طبیعی موجود:
چشمه یورد و چشمه پیازچال
گردنه اسپیلت

طول مسیر:
16 تا 25 کیلومتر
زمان  مناسب برای صعود به قله:
یک و نیم روز
با توجه به سختی مسیر خط الراس دارآباد و به منظور سبک تر کردن برنامه می توانید برای صعود سه روزه نیز اقدام نمایید.
وضع آب و هوای منطقه:
بستگی به فصل سال دارد.
زمانی را به این صعود اختصاص دهید که برفهای روی خط الراس کم شده باشند و باد در کمترین میزان خود باشد. سرما و باد و برف زمستان، صعود را در این فصل بسیار طاقت فرسا می سازد و با وجودی که مناظر سپید کوهستان صعود در زمستان را نیز جذاب می سازد اما بهتر است از آن صرف نظر نمایید یا اصول ایمنی را رعایت کنید. در برنامه های صعود زمستانه خط الراس دارآباد بایست حتما کرامپون و کلنگ و طناب انفرادی همراه داشته باشید. آشنایی و مهارت تمام نفرات به فنون دست به سنگ در زمستان نیز الزامی است اما صعود تا قله دارآباد نیازی به چنین مهارتهایی ندارد.
بهترین فصل صعود به قله:
فصول بهار و پاییز و تابستان برای صعود به خط الراس دارآباد مناسب هستند.
یخچال ها:
همانند سایر قلل رشته کوه البرز دارای برف و کولاک در فصل زمستان
چالش های موجود در مسیر:
محبوبیت خط الراس دارآباد برای کوهنوردان در بکر بودن و خلوتی آن همچنین داشتن دست به سنگ و هیجان کوهنوردی بر روی مسیری تیغه ای شکل نهفته است. طولانی و دشوار بودن مسیر و تعدد قللی که در این برنامه صعود می شوند در کنار مناظر شمالی و شرقی کوهستان البرز بخصوص دماوند از جاذبه های دیگر مسیر برای کوهنوردان حرفه ای است.
به سبب، دسترسی دورتر، شیب های بیشتر، پاکوب ضعیف و عدم وجود تابلوهای راهنما، همان مسیر اصلی از دره دارآباد را بیشتر توصیه می کنیم. برای علاقمندان صعود از روستای حاجی آباد، تراک مسیر صعود از جبهه شرقی نیز در نقشه و فایل GPS این برنامه آورده شده است ضمنا چشمه ای نیز در مسیر صعود مذکور وجود دارد.
آبشارها و چشمه های مسیر:
چشمه دارآباد در دامنه کوه و مشرف بر پارک ساحلی دارآباد
چشمه درازلش و دره سیردرو
جان پناه ها و محل های تامین آب:
پناهگاه دارآباد
چشمه دارآباد در دامنه کوه و مشرف بر پارک ساحلی دارآباد
چشمه درازلش و دره سیردرو
در قله دارآباد جان پناه سنگی کوچکی وجود دارد. زیربنای این جان پناه ۴۰ متر بوده که دارای یک اتاق مستطیلی و سقفی شیروانی به شکل نیم استوانه‌ای و بدنه‌ای سنگی است که در آن حدود ۱۵ نفر می توانند به استراحت بپردازند. عبور از خط الراس نیازمند مهارت و تجربه کافی در کوهنوردی است و حتما باید با فردی طی شود که قبلا این مسیر را رفته‌اند.

پوشش گیاهی منطقه:
آویشن، گون، ریواس، گزنه، کما، گلپر، بومادران ، والک ، والک، نسترن وحشی،‌گردو، گیلاس،‌کاکوتی


پوشش جانوری منطقه:
خرس، گرگ، روباه، گراز، خرگوش، کل، عقاب، شاهین و کبک
منابع محتوای ثبتی:
سایت قله